چاکرا، پل ارتباطی بین فیزیک و متافیزیک است.

طبق فلسفه افلاطونی، وجود هر چیز مادی نیازمند وجودی غیرمادی است در فضای بی فضایی. به عبارت دیگر، هر ماده در این دنیا انعکاسی از وجودی غیرمادی است در لامکان.

مولانا می‌فرماید :
تو مکانی ، اصل تو در لامکان
این دکان بر بند و بگشا آن دکان
چاکرا یک واژه به زبان سانسکریت است که به معنای چرخ است.
در اندیشه هندو، هفت چاکرای اصلی در نقاط خاصی از بدن در نظر گرفته شده که امروز معلوم شده، هر کدام با یکی از غدد های اصلی بدن در تداخل است.

ما به ترتیب این هفت چاکرا و شخصیت هر کدام را معرفی کرده و غدد درون ریز آن را مشخص می‌کنیم.

 

توجه: چاکرا ها مربوط به بدن لطیف انسان می‌شوند. بدنی که اصطلاحا به آن بدن نوری می‌گوییم. اگر چه دسته بندی های مختلفی در بدن های لطیف انجام شده، اما ما به صحت و دقت آن دسته بندی ها اطمینان نداریم و فعلا از اصطلاح بدن لطیف و یا بدن نوری استفاده می‌کنیم. بدن نوری مانند بدن فیزیکی نیست و برای درک آن در بُعد سوم باید یک دایره را متصور شوید که مرکز آن دایره، مرکز و فرمانده بدن نوری است؛ آن مرکز چاکرای قلب است.

چاکرا ها به ترتیب از پایین به بالا

  1. چاکرای ریشه ( مولاداهارا ) با بیضه ها ، پروستات در مردان و تخمدان در زنان در تداخل مستقیم است.
  2. چاکرای خاجی ( سوادهیستانا ) با غده ادرنال فوق کلیوی در تداخل مستقیم است.
  3. چاکرای خورشیدی ( مانی پورا ) با پانکراس در تداخل مستقیم است.
  4. چاکرای قلب ( آناهاتا ) با غده تیموس در تداخل مستقیم است.
  5. چاکرای گلو ( ویشودهی ) با غده تیروئید و پاراتیروئید در تداخل مستقیم است.
  6. چاکرای پیشانی ( آجنا ) با غده هیپوفیز در تداخل مستقیم است.
  7. چاکرا تاج ( ساهاسرارا ) با غده پینه آل در تداخل مستقیم است.

 


 

  • کیوان یزدان آرا
اشتراک گذاری

ریحانه پوربدخشان

نویسنده

دیدگاه کاربران

    نظری ثبت نشده است . اولین نظر را ثبت کنید

ثبت دیدگاه

در حال پاسخ به @ هستید لغو

وبلاگ مشابه